Wij zijn Ludo en Isabelle, intussen al een paar decennia gelukkig samen. Ikzelf heb altijd honden gehad, van kindsbeen af. Dat had ik te danken aan mijn vader, een onvervalste beestenzot. Ludo moest het thuis stellen met een paar vogels en vissen. Pas toen we tijdens mijn laatste jaar aan de universiteit samenwoonden in een gemeenschapshuis kwamen we op geheel toevallige wijze in het bezit van “Whisky”, onze eerste hond. Zijn verhaal kan je lezen onder In memoriam. Gedurende bijna 16 jaar was hij onze trouwste vriend, onze metgezel in goede en kwade dagen. De leegte die hij achterliet was immens.
We werden gek van de doodse stilte in huis en gingen al snel op zoek naar een puppy. We beseften immers dat we misschien een aantal maanden zouden moeten wachten, want we wilden een hond van een betrouwbare fokker. Wat de raskeuze betrof hebben we niet lang getwijfeld. Het enige alternatief voor een Bearded Collie was een Ierse Wolfshond. De lage gemiddelde leeftijd van deze lieve reuzen deed ons opteren voor de Beardie. Dit ras leek ook qua karakter het meeste op onze geliefde knuffelbeer.
En dus begonnen we onze zoektocht. We deden een paar telefoontjes en we mochten op bezoek bij de kennel Delightful Bears. Onze kennismaking met “de bende” zullen we nooit vergeten. Bij aankomst stond de voordeur op een kier. “Trek geen zondagse kleren aan en kom maar binnen zonder bellen” had François ons aangeraden. In de salon werden we omstuwd door Beardies, die ons luidkeels verwelkomden. Uit het gesprek van de volgende uren, uit ons gedrag en uit dat van de Beardies bleek dat we geschikte kandidaten waren voor een puppy. Een paar maanden en meerdere bezoeken later mochten we ons Moke gaan halen…
Eén Beardie bleek niet genoeg voor ons en een jaar later kwam Fasti erbij. Met onze twee reuen leek ons geluk compleet, maar toch begon het na een paar jaar weer te kriebelen. Inmiddels hadden we ook al een hele evolutie doorgemaakt en zagen we onszelf als toekomstige fokkers. En dus werd onze derde Beardie een teefje, Nientje. Onze vierde aanwinst Luce is een dochter van Fasti. Uit ons eerste nestje met Nientje hielden we Ondine bij. En Ondine's dochter Ruby bleef ook bij ons. Helaas moesten we al in 2016 afscheid nemen van Fasti, vier maanden later volgde Moke hem over de regenboogbrug.
Het vinden van onze kennelnaam heeft nogal wat voeten in de aarde gehad, maar we zijn tevreden met het uiteindelijke resultaat : Merry Scotch Bears.
We hopen dat we door onze fok een kleine bijdrage kunnen leveren aan het in stand houden van ons favoriete ras. Wij voldoen aan de fokvoorwaarden van de KMSH en zijn erkend als fokker door de Bearded Collie Club Belgium.
Ludo Sermon en Isabelle Van den Abbeel
© Merryscotchbears | Ludo Sermon en Isabelle Van den Abbeel